My baby :')
Few weeks ago, I've completed my final year project presentation. Well finally, I did it yey! Thesis pon dah siap. Double yey! Alhamdulillah.. Takde kata lain yang mampu aku ungkapkan selain bersyukur dan berterima kasih pada semua yang mendoakan especially ibu ayah, fyp supervisor (sv), Dr. Rasidi dan kawan kawan yang tak lupa untuk selitkan nama diri ni dalam doa kalian.
Allah je mampu balas.
"Ayah, akak taknak lah belajar sini. Akak tak tahu kos apa yang akak belajar ni. Akak nak balik"
Ni lah ayat yang keluar dari mulut aku 4 tahun lepas, masa mula mula jejak kaki dekat UMP. Jujur masa tu rasa nak meronta balik. Memang sumpah taknak hadap pon life dekat sini. Dalam kepala fikir nak balik je. Masa otp dengan ayah tu sambil nangis nangis cakap nak balik jugak. Siap cakap ni duit yuran boleh claim balik bagai huhu. Bila teringat balik sumpah lawak, perangai sangat kan menangis bagai hahaha. Tapi nasib ayah cool. Ayah suruh juga stay, belajar dulu. Cari kawan. Try adapt. Ayah aku tak paksa aku, tak marah pon aku merungut. Tula, sikap ayah aku yang aku salute sampai harini (omg sebak) Cuma time tu aku fikir pula, kesian ayah aku susah payah hantar. Takyah cakap lah soal sanggup bergolok gadai keluar duit itu ini nak hantar anak dia belajar :')
Well today, aku masih dekat sini. Tengah menghitung hari nak habiskan masa yang ada dekat UMP ni. Bila fikir balik, pantas gila masa tu berjalan. Serious. Tahu tahu je aku dah pon final year. Tahun depan nak praktikal. InshaAllah lepastu kerja pula. Tiba lah giliran aku pula nak bantu ibu ayah aku yang dah baaaaaanyak bantu aku. Tak cukup aksara kalau nak list kan. Terlalu banyak.
Kalau nak cakap pasal dugaan student tahun akhir ni, kau tak payah nak cakap lah stress dia tu macam mana. Aku jenis kalau free, free gila. Kalau sibuk, dari pagi sampai malam aku takde dekat bilik. Mana kau nak siapkan assignment. Mananya nak siapkan lab work. Mana nak siapkan thesis. Mana nak baca itu ini. Kang nanti tetiba kena pergi industrial visit. Mujur dah tahun akhir ni aku dah zero manage/involve mana mana program. Dah lega dekat situ. Sebab aku memang nak fokus fyp aku je. Cukup lah dari first year sampai third year handle program. Bagi orang lain pula merasa sibuk tang tu. Aku cuma nak fokus final year aku je.
Sebenarnya bukan senang kau nak habiskan apa yang kau mulakan. Contoh paling dekat, fyp. Serious aku hampir nak give up. Sv aku banyak kali lah cakap sampai kadang2 emo aku dibuatnya hahaha. Asyik2 tu dia ulang "awak baik siapkan cepat, saya risau awak extend je ni". Ayat "extend" tu dah banyak kali dia repeat. Pernah satu hari tu aku stress sangat sampai aku menangis fikir masa depan aku. 'Agaknya betul kot aku kena repeat sem ni'. Hahaha kau bayangkan lah. Stress weh. Tapi tula, atas semangat diri sendiri dan dorongan sv aku juga, aku push untuk siapkan juga benda ni. Seminggu (dalam 4-5 hari macamtu) waktu cuti midsem lepas aku sanggup pergi lab pagi pukul 8/9 macam tu. Balik pukul 9/10 malam. Semata-mata nak siapkan labwork aku okay. Time ni rasa takde life nya asyik duduk lab je hahaha dalam masa yang sama terasa hidup berwawasan sebab busy acah mak aih kahkah! Tapi memang busy okay. Disebabkan pengorbanan cuti tula aku managed untuk siapkan labwork aku ON TIME. Kau rasaaa? Bahagia aku. Huhu.
Tips final year ni senang je:
1. Kuatkan semangat. Ni yang paling penting. Pengorbanan zaman belajar ni memang sangat perlu. Melainkan rasa nak repeat atau extend, kau boleh teruskan sikap relax kau. No worries.
2. Persetankan bisikan syaiton yang nak jatuhkan semangat kau. (Refer balik tips no. 1)
3. Minta kata kata semangat dari sv kau. Sebab sv kau ni umpama mak/ayah kau tau untuk perjalanan fyp kau dekat U ni. Jaga hubungan dengan sv korang. Sesekali tu bawa lah makanan untuk sv kau. Try ah. Nescaya sv kau happy. Sebab aku pernah bawakan apam polka dot utk sv aku time jumpa dia omg dia suka gila! Hahaha sebab dia memang tengah lapar :'D
3. Minta kata kata semangat dari sv kau. Sebab sv kau ni umpama mak/ayah kau tau untuk perjalanan fyp kau dekat U ni. Jaga hubungan dengan sv korang. Sesekali tu bawa lah makanan untuk sv kau. Try ah. Nescaya sv kau happy. Sebab aku pernah bawakan apam polka dot utk sv aku time jumpa dia omg dia suka gila! Hahaha sebab dia memang tengah lapar :'D
4. Of course, doa ibu ayah. Malas nak cakap sebab semua orang tahu doa ibu ayah ni penting. Takde diorang, korang takde tau dekat U tu. Haa
5. Bahagikan masa korang betul betul! Tang ni aku serious. Nak aktif koku ke apa boleh, tapi ingat akademik tu priority kau. Jangan sibuk sangat handle program/kelab, akademik ke lautan antartika. Takmo! Okay?
6. Plan. Ni penting untuk mengelakkan benda benda yang tak diingini jadi. Sebagai contoh, korang punya labwork pakai method A. Jangan tangguh dah kerja tu sebab korang tak tahu apa akan jadi selepas/semasa nak buat tu (mesin rosak/method tak sesuai etc). So thats why, kena buat awal awal. Incase method A tu tak jadi, korang masih ada masa untuk buat another new method. Aku dah alami. Tukar method saat saat akhir adalah dugaan hidup yang sangat dasyat. Tu yang sampai terpaksa korban cuti midsem tu. Huhu.
7. Habiskan apa yang korang mulakan. Please jangan extend. Kesian ibu ayah korang. Memang, diorang tahu kemampuan diri kita sebagai anak diorang tahap mana je. Tapi kita tak pernah tahu hati diorang. Ibu ayah ni diorang memilih untuk pendam dari meluahkan. Hati orang tua gais. So kena jaga okay?
Well, kepada adik adik yang bakal buat fyp, all the best sis ucapkan! Enjoy what ever you do. Boleh lah ikut tips dekat atas tu dan harap benda tu sedikit sebanyak membantu korang. Next year sis konvo bawa bunga okay? hahahaha.
Okaylah, semoga kejayaan tu milik kita semua. InshaAllah, aamin..
Bye !
Bye !